Derdimi anlatmayı çok istedimdi.
Anlatmayı, öğretmeyi
İlkin, buz gibi kaygan
İp gibi keskin bir efekd,
Sonra boy boy kağıtlara sağlam çizigler dürtmeyi
Çok istedimdi.
İşi abartmışmışım diyolla,
Sürekli nefes tükettiğimden
Herkesleri daralttımdı.
O kadar lafladıydım ve çizdimdi ki
Dertlerimün tükendiğini görmeye
ne zaman kalmışmış
Ne mecalim.
Şimdik, içimde gürleyen denüz masmavi.
Bildiğin su,
Bildiğin gum
Ve tabi,
Bildiğin gökyüzü tepesinde, yalnız ve kocaman.
26 Eylül 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder